سرنوشت یهودیان فرانسه در طول جنگ جهانی دوم به موضوعی بعید برای بحث در آستانه انتخابات ریاست جمهوری فرانسه تبدیل شده است که با ادعای کاملاً رد شده یک نامزد تجدیدنظر طلب مبنی بر اینکه رژیم ویشی متحد نازی از آنها حمایت کرده است، نبش قبر شد. فرانس 24 با مورخ ژاک سملین صحبت کرد، که آخرین کتاب او دلایل واقعی 200000 یهودی فرانسوی را برای نجات از هولوکاست روشن می کند.
تلاش سملین بیش از یک دهه پیش و پس از مصاحبه با سیمون ویل فقید، سیاستمدار محترم و بازمانده هولوکاست که اخیراً به پانتئون قهرمانان فرانسوی القا شده بود، آغاز شد. در طول مکالمه آنها، در سال 2008، سملین متوجه شد که نمی تواند پاسخ آسانی به این سوال ارائه دهد: "چطور است که بسیاری از یهودیان با وجود دولت ویشی و نازی ها توانستند زنده بمانند؟"
بر اساس داده های گردآوری شده توسط مورخ مشهور فرانسوی، از حدود 320000 یهودی که در آغاز جنگ در فرانسه مستقر شدند، حدود 74150 نفر - که بیشتر آنها اتباع خارجی بودند - توسط آلمان نازی با همدستی متحدانش در رژیم ویشی تبعید شدند. و شکارچی نازی سرژ کلارسفلد. این ارقام به نرخ بقای ۷۵ درصدی تبدیل می‌شود که یکی از بالاترین‌ها در اروپای تحت سلطه نازی‌ها است، که بسیار بالاتر از ۲۵ درصد ثبت‌شده برای هلند یا بلژیک همسایه ۴۵ درصد است.
درک این استثناء فرانسوی تمرکز کتاب اخیر سملین است، "یک زوج فرانسوی، برای سه محله مهم در فرانسه، این مورد نیست(یک معمای فرانسوی، چرا سه چهارم یهودیان در فرانسه تبعید نشدند)، بر اساس 10 سال تحقیق پر زحمت در مورد سرنوشت بزرگترین جامعه یهودی اروپای غربی در آن زمان.
به حداقل رساندن گناه ویشی فرانسه
از سال 1995، زمانی که رئیس جمهور ژاک شیراک به مسئولیت دولت فرانسه در کمک به تسریع هولوکاست اذعان کرد، تعداد کمی از این تصور که رژیم ویشی به رهبری مارشال فیلیپ پتن در دستگیری، تبعید و کشتار دسته جمعی یهودیان تبانی کرد، به چالش کشیده اند. با این حال، برخی از تجدیدنظرطلبان به حداقل رساندن گناه رژیم ادامه می دهند و ادعا می کنند که این رژیم به دنبال محافظت از یهودیانی است که تابعیت فرانسه داشتند.
سملین می‌گوید برخلاف ادعای اریک زمور، کاندیدای راست افراطی ریاست‌جمهوری فرانسه، یهودیان فرانسوی که توانسته‌اند از تبعید در زمان جنگ اجتناب کنند، بقای خود را مدیون رژیم پتن نیستند.
«این گونه ادعاها بیهوده است. این مورخ که کتابش قوانین یهودی ستیزانه خود ویشی فرانسه را که مستقل از آلمان نازی وضع شده است و همچنین نقش فعال پلیس فرانسه در دستگیری ها و دستگیری های قبل از اخراج را یادآوری می کند، می گوید: مطلقاً هیچ مدرک آرشیوی برای تأیید آنها وجود ندارد. . وی می افزاید: زمور به سادگی با بی اطلاعی مردم از موضوع بازی می کند.
ماکرون با ورود تاریخ تجدیدنظرطلب به رقابت های ریاست جمهوری از ویشی دیدار می کند
سملین برای درک اینکه چرا اکثریت یهودیان فرانسه در طول هولوکاست تبعید نشدند، تحقیقات آرشیوی را با گزارش های شاهد از فرانسه زمان جنگ ترکیب کرد. اینها شامل مصاحبه های گسترده با یهودیانی بود که توانستند از تبعید اجتناب کنند، که بسیاری از آنها یا پس از جنگ نادیده گرفته شدند یا تمایلی به به اشتراک گذاشتن داستان های شخصی خود نداشتند.
«در میان بازماندگان احساس گناه وجود دارد. در ابتدا، بسیاری از آنها به من گفتند که چیزی برای گفتن ندارند. سملین می‌گوید، اما وقتی برای گفتگو می‌نشستیم، زبان‌ها شل می‌شد و داستان‌هایشان در نهایت باز می‌شد. «هدف من بازگرداندن صدای یهودیانی بود که توسط قوانین رژیم ویشی در فرانسه تحت تعقیب قرار گرفتند. آنها رنج، جدایی و آوارگی را تجربه کردند. آنها هم زجر کشیدند.»
"وب روابط اجتماعی"
اولین و واضح ترین راه فرار برای یهودیان، عبور به منطقه آزاد (منطقه آزاد)، بخش جنوب شرقی کشور بود که تقریباً دو پنجم کل خاک فرانسه را در بر می گرفت، منطقه ای که توسط ویشی کنترل می شد اما اشغال نشده بود. توسط نازی ها - حداقل تا نوامبر 1942. در آنجا، بسیاری از یهودیان توانستند در گوشه های دورافتاده کشوری که هنوز یک کشور عمدتاً روستایی بود پنهان شوند.
سملین می گوید: «دو سوم یهودیان فرانسه به منطقه آزاد گریختند و در سراسر قلمرو پراکنده شدند. با تاکید بر اینکه "کسانی که فرانسوی صحبت می کردند و از نظر مالی وضعیت بهتری داشتند، بهترین شانس را برای پنهان شدن داشتند." با این حال، تا اواخر بهار 1944، به گفته مورخ، حدود 40000 یهودی در پاریس به زندگی خود ادامه دادند، در حالی که جوامع یهودی ورشو یا آمستردام تا آن زمان عملاً نابود شده بودند.
سملین می‌گوید بهترین متحد یهودیان فرانسوی در طول جنگ «وب روابط اجتماعی» بود که آنها تا حد زیادی بخشی از آن بودند. یهودیان فرانسوی بسیار ادغام شده بودند و دوستان، همسایگان و همکارانی داشتند که می توانستند با آنها تماس بگیرند. سملین بدون به حداقل رساندن همکاری در زمان جنگ با نازی‌ها، مفهوم یک جامعه عمیقا یهودی‌ستیز فرانسوی را رد می‌کند. او به بیش از 4000 شهروند فرانسوی اشاره می کند که توسط اسرائیل به دلیل نقش آنها در نجات یهودیان از تبعید به عنوان "عادل در میان ملل" شناخته شده اند. او همچنین به دستگیری های متعدد یهودیان از جمله بدنام اشاره می کند Vel d'Hiv گردآوری ژوئیه 1942 که از اهداف نازی ها فاصله گرفت.
>> مکرون بار دیگر مسئولیت فرانسه در قبال دستگیری یهودیان در زمان جنگ را تکرار می کند
"وقتی که Vel d'Hiv او توضیح می دهد که جمع آوری اتفاق افتاد، اتفاق غیرمنتظره ای رخ داد. نازی‌ها و متحدان ویشی روی دستگیری 27000 یهودی، عمدتا خارجی، حساب می‌کردند. در نهایت، آنها مجبور شدند به 13000 بسنده کنند - اگرچه واضح است که هنوز 13000 خیلی زیاد بود. بیش از نیمی از یهودیان مورد هدف توانستند از دستگیری خودداری کنند، عمدتاً به این دلیل که هموطنان پاریسی آنها به آنها هشدار قبلی دادند و به آنها کمک کردند تا پنهان شوند. سملین می افزاید: "بخش بزرگی از مردم از اینکه پلیس زنان و کودکان را تعقیب می کند خشمگین بودند."
"آنها برادران ما هستند"
با دستگیری بی‌سابقه زنان و کودکان یهودی، Vel d'Hiv دور زدن نقطه عطفی در فرانسه بود و تا حدی انگیزه های شوم نازی ها را افشا کرد. این امر باعث ایجاد مخفیانه شبکه های نجات در سراسر کشور، از جمله توسط روحانیون کاتولیک و پروتستان شد. برخی از شخصیت‌های برجسته به طور علنی علیه رفتار با یهودیان سخن گفتند، از جمله اسقف اعظم تولوز، مونسینور سالیژ، که در خطبه‌ای که در 23 اوت 1942 ایراد شد، از نمازگزاران خواست به «کرامت انسانی» احترام بگذارند.
«با کودکان، زنان، مردان، پدران و مادران مانند یک گله حقیر رفتار می شود. اسقف اعظم گفت: اعضای یک خانواده مجرد از یکدیگر جدا می شوند و به مقصدی نامعلوم منتقل می شوند - این سن ماست که مقدر شده بود این منظره هولناک را ببینیم. «یهودیان مرد و زن هستند. خارجی ها زن و مرد هستند. ممکن است آدم با این مردان، به این زنان، به این پدران و مادران هر کاری که می خواهد انجام ندهد. آنها بخشی از نسل بشر هستند. آنها مانند بسیاری دیگر برادران ما هستند.»
سملین می گوید که این خطبه که توسط بی بی سی و نیویورک تایمز انجام شد، «تأثیر قابل توجهی بر مردم داشت»، که خود را در ردیف کسانی قرار می دهد که معتقدند موسینور سالیژ آن گونه که شایسته اوست به رسمیت شناخته نشده است. سخنان او هنوز هم طنین انداز است.»
14 سال پس از گفتگوی سملین با ویل، سملین پاسخی مفصل و 224 صفحه ای برای سوال خود ارائه کرده است. او با اشاره به ادعاهای زمور می‌گوید: «تثبیت حقایق تاریخی بهترین پاسخ به کسانی است که سعی در جعل تاریخ دارند». کتاب او کمک می کند تا روشن شود که چرا نسبت بسیار بیشتری از یهودیان فرانسه از هولوکاست جان سالم به در بردند تا در سایر کشورهای تحت اشغال نازی ها. این کار را بدون فراموش کردن 74150 مرد، زن و کودک یهودی که از فرانسه تبعید شدند - که بیشتر آنها کشته شدند - انجام می دهد.
این مقاله از اصل به زبان فرانسوی اقتباس شده است.
[ad_2]
مقالات مشابه
- ما نباید هدف بازگشت به حالت عادی
- مرد متهم پس از یک زن با چاقو و دیگری حمله در دو رویداد جداگانه
- ۲ نکته در خرید و آموزش ساخت PBN
- تیم امداد و نجات مستقر برای پیدا کردن مرد ایستاده در ساحل رودخانه
- دو سوم از furloughed کارگران برای بازگشت سپتامبر
- لیست عطاری های تهران به همراه آدرس و شماره تلفن
- هرگز تغییر نکردن مواد شیمیایی در نهایت شما را نابود خواهد کرد
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- در هنگام بارش باران، چگونه برانیم تا از خطر دور باشیم؟
- کسب و کار و عدم پرسش در مورد کارت های هدیه