COVID-19 و امید برای یک دلسوز آینده

استکهلم / رم May 9 2020 (IPS) - این Coronavirus COVID-19 باعث می شود آن کشنده دور در سراسر جهان است. مردم سقوط بیمار و مرگ جوامع و کل سازمان ملل در پایان مرگبار آن گرفتن و سعی کنید برای کنار آمدن با آن است. همه چیز در حال تغییر است و تغییر سریع و همه ما باید برای مقابله با آن, هم, حتی اگر بسیاری از ما که از لحاظ فیزیکی از هم جدا. انسان ها موجودات اجتماعی هستند. روانی و فیزیکی ظرفیت های ایجاد شده در اطراف این واقعیت و طلب برای حمایت و شفقت است.

برخی از ما بهره مند از امنیت اجتماعی نسبی ثروت و دسترسی به مراقبت های بهداشتی و خانه خود ما دیگران نبود همه از این. COVID-19 به ارمغان می آورد در حال حاضر موجود اجتماعی مشکلات و نابرابری به سطح. عمومی و شخصی در حال گرفتن مخلوط کنید. جمعی دولت از ذهن می شود بخشی از صمیمی ما حوزه وجود دارد. در حالی که اعمال قرنطینه جدا ما از دیگران ما تبدیل افراد به اطلاعات متناقض وحشی شایعات و آخرالزمانی نبوت همراه با آگاهی از بی عدالتی نابرابر رنج و نگرانی در مورد آنچه که در آینده ممکن است نگه دارید در فروشگاه. چه اتفاقی می افتد به بدن ما تاثیر می گذارد ذهن ما و بالعکس. ما ممکن است احساس به عنوان ما در حال بیدار در یک کابوس دولت از ذهن است که توضیح داده شده است توسط چندین تخیلی نویسندگان.

در "گابریل گارسیا مارکز" را یک صد سال تنهایی طاعون می آید به شهر کوچک Maconde که مارکز در این رمان به عنوان مثالی برای بی شماری دیگر آمریکای لاتین روستایی. این طاعون نیست طاعون بدن اما از ذهن است. آن را می سازد آن را غیر ممکن است برای مردم به خواب و بر این اساس آن را نیز باعث می شود آنها را قادر به رویا. به عنوان طاعون گسترش و در نهایت همه را تحت تاثیر قرار در Maconde مردم از گرسنگی مردن نیست زیرا آنها می توانند کار روز و شب. آنها را رنج می برند نیست از آنجا که آنها نمی تواند خواب و در نتیجه خود را از دست داده توانایی به تصور دیگری وجود دارد. برای صرفه جویی در جوامع دیگر از "بیماری بی خوابی" این شهر با نفوذ ترین رهبر جثه Arcadio Buendía تصمیم می گیرد که آن را به محدود "به محیط شهر است. بسیار موثر بود و قرنطینه که روز رسید که وضعیت اضطراری پذیرفته شد و به عنوان یک چیز طبیعی و زندگی برگزار شد در چنین راهی است که کار برداشت آن ریتم دوباره."¹ اما در مرحله نهایی خود را طاعون ثابت می تواند کشنده باشد. قربانیان به زودی از دست دادن حافظه خود احساس خود را از واقعیت و بدتر از همه خود شفقت.

یکی از درس های آموخته شده از این افسانه ممکن است که ما انسان ها نمی هرکجای بدون رویاهای ما امید و تخیل است. بعلاوه, ما همه بستگی به یکدیگر است. ضعیف بر قوی و پیر و جوان و کل بشریت بستگی به محیط زیست طبیعی ما مورد آزار قرار گرفته اند در یک هولناک شیوه ای.

اعمال قرنطینه بسیاری از ما به موضوع ممکن است امیدوارم ما یادآوری در مورد تفاوت بین غنی و فقیر – که ثروت و کلاس همیشه یک مسئله و ممکن است تعیین توانایی ما برای مقابله با این بیماری همه گیر. یک برزیلی داستان ممکن است نشان دادن این واقعیت است:

اولین مرگ ناشی از COVID-19 در ریو دو ژانیرو داخلی بود کارگر که در تلاش برای دریافت درمان برای مشکلات تنفسی. اما او به عقب فرستاده شد خانه تنهایی. هنگامی که سلامت خود را بیشتر رو به وخامت گذاشته و او در تاریخ 16 مارس بازگشت و برای درمان او گفت: کارکنان بیمارستان که کارفرما او را در حال بیمار شدن پس از بازگشت از ایتالیا. معلوم شد که او تا به حال شده مشکوک به آلوده بودن Coronavirus چیزی که او تا به حال گفته نشده که خود را کارمند. او اوایل در بیمارستان بستری شده است و آزمایش مثبت است. او 63 سال کارمند درگذشت بعد از او بستری در بیمارستان.²

موارد مشابه رخ داده در دیگر مناطق آمریکای لاتین و کارائیب که در آن خدمتکاران, باغبان, درایور پرستاران و کارکنان هتل و سایر مردم در بخش خدمات باید توسط کارفرمایان و مشتریان آلوده شده است با COVID-19. این را ساخته اند چند لاتین آمریکایی ها تمایل به برچسب COVID-19 به عنوان یک "مرد ثروتمند به بیماری". بسیاری از اصلی COVID-19 مورد بوده است مردم از بازگشت از بازدیدکننده داشته است به اسپانیا و یا ایتالیا و همچنین گردشگران از این کشورها و یا تجار و بازرگانان از بازگشت از سفر به دیگر کشورهای اروپایی و یا چین. این بیماران باید به طور کلی دریافت عالی و گران قیمت مراقبت در حالی که فقیر قربانیان COVID-19 که عفونت خود را از آنها کرده اند که اغلب باقی نمانده و علاوه بر این مجبور به رنج می برند این بیماری تحت شرایط مسکن ناامن درآمد و کمبود و یا عدم وجود مراقبت های بهداشتی. داستان های مشابه هستند گفت: از دیگر نقاط جهان که در آن ما همچنین شاهد چگونه کارگران مهاجر هستند به شدت در تلاش برای بازگشت به خانه های خود را برای جلوگیری از تبدیل شدن به قفل شده است-در داخل شهرهای بزرگ و به دور از عزیزان خود. چگونه شهروندان جنگ زده در مناطق لیبی و یمن و افغانستان و سوریه در حال حاضر بیشتر در معرض خطر این بیماری همه گیر و همچنین به عنوان بی خانمان پناهندگان انباشته و گیر کرده در اردوگاه ها در مناطق مرزی ترکیه و بنگلادش است. پزشکان هشدار می دهند که هنگامی که این بیماری همه گیر در حال گسترش است از مناطق ثروتمند و ممتاز طبقات اجتماعی به اقشار فقیر جامعه مسائل قرنطینه از دست دادن درآمد و نامناسب بهداشت و درمان در حال رفتن به اهمیت و غیر قابل عبور برای کشورهای فقیر.

مانند مردم به دام افتاده در Maconde بسیاری از کسانی که قرنطینه در جوامع مرفه ممکن است تحت تاثیر از دست دادن احساس خود را از واقعیت در حالی که تبدیل شدن به numbed توسط آمار و ارقام و آمار است. زندگی در کشورهای ثروتمند و/یا منزوی در محلات مجلل ممکن است آنها را فراموش گرفتاری کمتر خوش شانس.

اجازه دهید ما امیدواریم که که این بیماری همه گیر را در خدمت به عنوان یک یادآوری است که همه ما به اشتراک گذاری این زمین و آن این است که منافع مشترک ما را به مراقبت از آن را با هم. که بسیاری از ما ممکن است از ما قرنطینه با بهبود بیشتر دلسوز مشاهده جهان و همنوعان خود. که این جهانی رنج باعث می شود ما متوجه است که بهترین راه برای کاهش حوادث آینده است که برای حفظ منابع طبیعی در یک به شیوه ای پایدار و تضمین برابر آموزش و پرورش و بهداشت و درمان برای همه است. این می تواند انجام شود و برای خود ما بقا ما باید برای رسیدن به آن.

¹ گارسیا مارکز, گابریل (1978) صد سال تنهایی. لندن: Picador p. 45.
² https://apublica.org/2020/03/primeira-morte-do-rio-por-coronavirus-domestica-nao-foi-informada-de-risco-de-contagio-pela-patroa/

Jan Lundius دارای مدرک دکترا. در تاریخ دین از دانشگاه لوند و به عنوان یک متخصص توسعه محقق و مشاور در SIDA, یونسکو, FAO و دیگر سازمان های بین المللی.