چراغ, دوربین سینمایی, رضایت

موتور به زندگی با یک سوال غرغر کردن به من و خانواده ام انباشت اشیاء بدست آمده به من 2003 Toyota RAV4. من نشئه بود; ما در حال رفتن به دیدن یک فیلم که شب.

من عاشق فیلم. همه چیز از وحشت به کمدی های بین المللی فیلم و سیاه-و-سفید درام. احساس من از نشستن در یک تئاتر در شب افتتاحیه به سختی برگزاری به من هیجان و یا ذرت بو داده است بی نظیر است.

به طوری که پدر و مادر من به من گفت که ما از رفتن به دیدن یک فیلم من وجد آمدیم. ذهن من شد مسابقه فکر کردن در مورد آن فیلم ما خواهد بود ، اما زمانی که من از پنجره دیدم ما تا به حال در حال حاضر به تصویب شاهوار ردیف ستون های محلی ما در سینما و گرفتن در اتوبان.

سپس آن را به من رسید. وجود دارد تنها یک تئاتر ما را به رانندگی در سراسر شهر برای ما ساخته شده است این سفر برای یک چیز و یک چیز تنها. ما از رفتن به دیدن یک فیلم بالیوود.

در آن زمان من منفور بالیوود. چرا من تماشای سه ساعت snoozefest با گاه به گاه موسیقی شکستن زمانی که من می تواند به تماشای "شوالیه تاریکی" و یا جدید "هری پاتر" فیلم ؟ من نمیخواستم آنها آنقدر زیاد است که من می خواهم خواهش کنم با پدر و مادرم به من اجازه تماشای هر چیز دیگری در حال بازی در تئاتر به جای.

برای طولانی ترین زمان من تا به حال آن را در ذهن من است که بالیوود که همان داستان تکراری. Boy meets girl; پسر فریبندگی دختر شیرین حرکات رقص; دختر علاقه مند است; دختر به طور ناگهانی علاقه مند می شود; دختر خانواده را تایید نمی کند; اما در نهایت پسر ازدواج دختر.

بر خلاف من, خواهر ستایش بالیوود. به عنوان یک بچه و حتی در حال حاضر او می تواند بروید و در مورد "Kabhi Khushi Kabhie Gham..." و یا "Kaho Naa... Pyaar Hai."

این بسیار آزار دهنده است. او می خواهم به بحث در مورد بازیگران و مورد علاقه خود را آهنگ ها و رقص بی وقفه. هیچ یک از که تا کنون واقعا برای من جالب است که چرا او را خوشحال و شگفت زده کرد زمانی که من به او گفتم که من تا به حال به تماشای "Kabhi Khushi Kabhie Gham..." من به او گفتم که من تا به حال یک لحظه از ضعف و تصمیم گرفت "پیچ آن اجازه دهید آن را تماشا کنید." و من در واقع به پایان رسید تا شهوت و میل آن است.

باید منصفانه شما می خواهم که به یک سنگ سرد هیولا به نشان می دهد برخی از احساسات را زمانی که Rahul پیوست با او خوانده پدر پس از 20 سال از اجتماعی فاصله. آن را مسخره و بیش از این بالا ؟ بله. 100%. بدون شک. آن را تا به حال کمی بیش از حد حرکت آهسته در حال اجرا برای سلیقه من. اما این فیلم تحویل یک داستان در مورد مبارزه برای برقراری تعادل بین خواسته های فردی با خواست خانواده خود را در یک راه است که هر دو عاطفی و relatable. همه خواهر من گفت: "من به شما گفته است." دوست من گفت: او آزار دهنده است.

که بعد من افتاد پایین سوراخ خرگوش سینمای هند, و آن را به یک سوار وحشی. من تماشا شگفت انگیز فیلم مانند "ملکه" "3 احمق" و "Dangal" — که من می خواهم که به طور کامل از دست رفته بود و من گیر کرده با من پیر نگرش است. برخی از مورد علاقه های دیگر عبارتند از: "برفی!" و "Zindagi Na Milegi Dobara." اینها همه فیلم های جدیدتر نسبت به کلاسیک خواهر من دوست داشتم وقتی که بچه بودیم اما من در بر داشت این می شود حتی بیشتر فوتی و فوری از آنجا که آنها در زمان خطرات که فیلم های قدیمی تر استفاده بیش از.

"ملکه" "Zindagi Na Milegi Dobara" و فیلم دیگری به نام "Befikre" تا به حال شخصیت های سفر را از طریق اروپا و به نمایش آهنگ ها که به زیبایی حاوی هند و اروپایی فرهنگ مانند "Señorita" و "Je T'aime."

"ملکه" و "Dangal" برجسته فمینیسم و زن استقلال در یک کشور به شدت مردسالار و فرهنگ هند است.

"3 احمق" در برخورد با مسائل مربوط به سلامت روانی و خودکشی به دلیل فشار علمی در میان دانش آموزان — چیزی بسیار رایج و در عین حال به ندرت مورد بحث قرار گرفت.

رانبیر کاپور مراحل عادی نشیب برای یک بازیگر در "برفی!" و نقش یک کر و لال مرد پیدا کردن عشق. حتما این فیلم در زمان برخی از زرق و برق اسراف از فیلم از اواخر '90s و 2000s. اما به جای آنها در زمان یک نگاه عمیق تر مسائل واقعی مردم بودند که خیلی بهتر است.

روشن, من هرگز متنفر بودم همه فیلم های بالیوود. من فقط متنفر فیلم که گفته همان کلیشه داستان بارها و بارها. آنها آنهایی که همه در ملودرام یا عمل بدون به خاطر سپردن برای قرار دادن داستان مناسب و معقول در میان — من به دنبال در شما "ببر Zinda Hai" (یک فیلم صرفا ساخته شده برای قرار دادن سلمان خان در یک مخزن در حالی که با پوشیدن یک مخزن).

من فیلم های مورد علاقه در تمام دوران است که در واقع یک فیلم بالیوود به نام "نام من خان است." در آن زمان خطرات جدی با داشتن بازیگر اصلی, Shah Rukh Khan, بازی مرد مسلمان با سندرم اسپرگر رنج می برد در تلاش برای حرکت پیچیدگی ایالات متحده در یک پست-سپتامبر. 11 جهان است. این یک داستان زیبا است که من به شما اعتراف می کند من گریه هر بار که من آن را تماشا کنید.

من صحبت کردن به خواهر من دوباره چند روز پیش, و او به من گفت که چیزی در مورد بالیوود که من تا به حال هرگز فکر قبل از. این نفوذ که بالیوود ستاره گردانیدن است و در سطح های مختلف — معروف ترین آنهایی که درمان می شوند مانند خدایان در هند. به همین دلیل است که ستاره ها مانند Aamir Khan, ساختن فیلم در مورد کلاله و سلامت روان, این واقعا مهم به خصوص برای مردم عادی که مبارزه با این مسائل در سکوت. من فکر کردم من لذت بردم از این فیلم به خاطر آنها نبود معمول کلیشه عاشقانه فیلم. در حال حاضر من متوجه شدم که من از آنها لذت ببرید چرا که آنها در واقع پایه برای چیزی.

این موج جدید اجتماعی با وجدان سینما نمی روند اما نشانه ای از آنچه آمده است. به عنوان Shah Rukh Khan می گویند "عکس abhi baaki hai mere dost!"

Nishi رحمان می نویسد: دوشنبه ستون فرهنگی و سیاسی تنوع به عنوان نسل اول ، با او تماس بگیرید در [email protected]