ما می رویم از سان فرانسیسکو ؟

مسلح, درگیری, همایش ها, دموکراسی, اقتصاد و تجارت, جهانی, عناوین, حقوق بشر, صلح, TerraViva سازمان ملل متحد

نظر

سیدنی و کوالالامپور, Jun 30 سال 2020 (IPS) - هفتاد و پنج سال پیش در 26 ژوئن 1945 قبل از ژاپنی ها تسلیم پایان جنگ جهانی دوم پنجاه و سازمان ملل با حضور در سان فرانسیسکو خانه اپرا به امضای سازمان ملل و منشور.

منشور سازمان ملل متحد
سازمان ملل متعهد "به تمرین تحمل و زندگی با هم در صلح ... و برای اطمینان ... که نیروی مسلح باید استفاده نمی شود, صرفه جویی در منافع مشترک و به استخدام بین المللی ماشین آلات برای توسعه اقتصادی و پیشرفت اجتماعی از همه مردم".

آنها به دنبال "برای نجات نسل آینده از بلای جنگ و ... به تاکید مجدد ایمان خود به حقوق اساسي بشر و مقام و ارزش فرد انسانی در برابر حقوق زنان و مردان و ملت بزرگ و کوچک و ... پیشرفت اجتماعی کمک کنند و بهتر است استانداردهای زندگی در آزادی بزرگتر".

منشور مطالب منعکس شده در برخی از تناقضات ذاتی در فریم یک سازمان بین المللی به رسمیت شناختن حاکمیت ملی به عنوان آن سازماندهی اصل و مختلف دیگر به خطر انداخته اغلب تحت تاثیر تشکیل کشور میزبان است.

اگر چه رفتار عضو اغلب می افتد کوتاه از سازمان ملل متحد پیشبرد اهداف والای منشور آن بود با این وجود دستیابی به یاد ماندنی ارائه پایه و اساس قوانین بین المللی بر اساس سفارش.

کنفرانس سان فرانسیسکو
چهل و شش متفقین کشور از جمله چهار حامیان – ایالات متحده آمریکا, انگلستان, اتحاد جماهیر شوروی و چین – در اصل دعوت به سان فرانسیسکو کنفرانس.

کنفرانس خود را دعوت چهار متحده – Byelorussian و اوکراین اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی و جمهوری های تازه آزاد دانمارک و آرژانتین. لهستان ارسال نشده بود یک نماینده به دولت جدید آن هنوز نامشخص است.

از پنجاه شرکت کننده متحده تنها چهار آفریقایی بودند و نه آسیایی. کشورهای آمریکای لاتین و مستقل از اواسط قرن 19 بودند حاضر و فعال در مذاکرات.

این کنفرانس نه تنها یکی از مهم ترین گردهمایی بین المللی در تاریخ, اما شاید طولانی ترین تا کنون. دو ماه در کنفرانس حضور داشتند 3,500 مردم از جمله 850 نمایندگان خود را به مشاوران و کارکنان دبیرخانه به علاوه بیش از 2500 از رسانه ها و ناظران دیگر.

کنفرانس افتتاح شد در 25 آوریل 1945 با هیاهو با وجود مرگ ناگهانی اصلی آن معمار و فرض میزبان رئیس جمهور ایالات متحده فرانکلین دلانو روزولت در 12 مارس. وظیفه حمل بر کاهش یافت به معاون رئیس جمهور هری ترومن که در حال تبدیل شدن به رئیس جمهور است.

ترومن اغلب به نقل از شاعر انگلیسی آلفرد لرد تنیسون Locksley سالنانجام شده در کیف پول سردرگم همکاران سناتورها و کارکنان که شک تعهد خود را به صلح بین المللی. تنیسون گیراندم که ملت تحقق آنها می تواند در از بین بردن یکی دیگر ممکن است موافقت برای تشکیل "پارلمان مرد" برای حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات.

درگیری و به خطر انداخته
جدی بسیاری از اختلاف نظر باعث بحران حتی در مرحله مقدماتی. برای مثال اتحاد جماهیر شوروی پیشنهاد کرد که تمام 16 شوروی باید در مجمع عمومی سازمان ملل به تعادل تاثیر متحدین آمریکا: آمریکا در مقابله با پیشنهاد عضویت برای تمام 50 ایالت!

سازش زده شد اجازه می دهد برای عضویت اتحاد جماهیر شوروی در جمهوری بلاروس و اوکراین; اتحاد جماهیر شوروی و سپس انصراف از آن مخالفت با آرژانتین بود که به حمایت از متحدین.

مهم ترین مذاکرات مربوط به شورای امنیت سازمان ملل (UNSC) در ابتدا متشکل از پنج عضو دائم (آمریکا و انگلستان و اتحاد جماهیر شوروی سابق و چین و فرانسه) و شش نفر از اعضای منتخب. 5 حق وتو باعث طولانی و گرم بحث.

دیگران می ترسید که وقتی یکی از 5 تهدید صلح شورای امنیت سازمان ملل خواهد بود بی فایده. اما P5 جمعی اصرار داشت که به عنوان مسئولیت اصلی حفظ صلح جهانی می گیرند بیشتر به شدت در آنها حق وتو ارائه شد و حیاتی است.

استرالیا پیشنهاد شده است که هیچ عضو دائم باید مجاز به وتو زمانی که در یک فصل هفتم اختلاف بر سر تهدید به صلح است. ما در هیئت های مسدود شده این, و اتحاد جماهیر شوروی پیشنهاد اجازه می دهد P5 وتو در مورد مسائل رویه ای به عنوان مثال بحث از اختلافات که در آن ممکن است درگیر شود.

در حالی که مقامات ایالات متحده دیدم مجمع عمومی سازمان ملل متحد (سازمان ملل) در درجه اول به عنوان یک بحث در فروشگاه', اتحاد جماهیر شوروی سعی در محدود کردن آن از بحث های حساس سیاسی مهم است. اما به رسمیت شناختن اهمیت آن برای مشروعیت سازش رسیده اجازه سازمان ملل به بحث در مورد هر گونه مسائل "در محدوده منشور".

استعمار بود و نه قرار بود در این کنفرانس مورد بحث برای جلوگیری از بیگانه اروپا امپریالیستی که ما نیاز به جداسازی اتحاد جماهیر شوروی. اما تعداد انگشت شماری از کشورهای آسیایی و آفریقایی حضور می خواستم کشورها هنوز زیر یوغ استعمار برای رسیدن به آزادی و استقلال به عنوان به زودی به عنوان امکان پذیر است.

اگر چه نه در اصل دستور کار کنفرانس پس از بحث های زیادی در فصل یازدهم دوازدهم و سیزدهم ارائه برخی از هنجارهای برای استعماری دولت و مسیر برای مبارزه با استعمار. با این وجود این ابهام در اظهارات تا حد زیادی نا امید ضد استعمارگران در سراسر جهان است.

ما هژمونیک از ابتدا
با وجود برخی از سازش ذاتی در فریم چنین توافقنامه ای منشور سازمان ملل متحد مورد علاقه ما است. آن وعده داده شده برای محافظت از آزادی عمل و حاکمیت ملی به عنوان مورد نظر توسط ما, اما شامل هیچ باز تعهد به حفظ دیگر کشورهای تمامیت ارضی مانند ملل میثاق مقاله 10.

ماده 2(7) متقاعد بشود آمریکایی sovereigntists و ملی گرایان اعلام کرد: "هیچ چیز موجود در حال حاضر منشور باید اجازه سازمان ملل متحد برای دخالت در اموری که اساسا در صلاحیت داخلی هر دولت است."

آمریکا و انگلستان نیز به آنچه آنها می خواستند برای موجود و جدید منطقه ای و plurilateral ترتیبات از جمله دفاع و کمک متقابل سازمان.

برخی از مقامات آمریکایی نگران بودند سازمان ملل متحد ممکن است تهدید دکترین مونرو privileging آمریکا در نیمکره غربی در حالی که محدود کردن توانایی خود را به دخالت در جای دیگر. برخی از باهوش تهیه پیش نویس فصل هشتم ارائه پتو تایید به سازمان های منطقه ای نیز دیده می شود به عنوان منعکس کننده اصل subsidiarity.

ماده 51 مندرج اصل "دفاع از خود در برابر حمله مسلحانه یا فردی یا جمعی". اگر چه نه به طور کامل قدردانی در سال 1945 از جمله مقررات مربوط به بعد کمک کرد تا مشروعیت بخشیدن مختلف آمریکا و دیگر پس از استعمار پیمان امنیتی در اروپا و آسیا و آمریکا علیه اتحاد جماهیر شوروی در طول جنگ سرد.

شرکت کنندگان در کنفرانس نیز در نظر گرفته یک پیشنهاد برای صلاحیت اجباری برای یک دادگاه جهانی, اما وزیر خارجه آمریکا به رسمیت شناخته شده و این را به خطر اندازد سنا تصویب. نمایندگان به خطر بیافتد و اکنون اجازه دهید به کشورها تصمیم می گیرید که آیا برای قبول دیوان بین المللی دادگستری (ICJ)'s حوزه قضایی است.

جای تعجب نیست که ما تا به حال یک رابطه مضطرب با ICJ از ابتدا هرگز ارسال به قدرت خود و واکنش منفی به تصمیم دادگاه دیده می شود به عنوان عوارض به ما.

از ترومن به مغلوب ساختن پیشی جستن
ریاست جمهوری در مراسم اختتامیه ترومن هشدار داد که موفقیت دنیای جدید بدن را در جمعی خود داری. "همه ما باید به رسمیت شناختن – مهم نیست که چگونه بزرگ قدرت ما – که ما باید خودمان را انکار مجوز را به ما لطفا. این است که قیمت هر یک ملت را مجبور به پرداخت برای صلح جهانی است."

ترومن است که احتمالا عطف در قبر او مشاهده مغلوب ساختن پیشی جستن jingoist " امریکا و اولین سیاست تضعیف سازمان ملل متحد و multilateralism. در حال multilateralism و سازمان ملل متحد در حال حاضر محکوم به تهمت belies تنیسون امید و منجر ما را تا پایان این روزولت-ترومن میراث?

tinyurlis.gdv.gdv.htclck.ruulvis.netshrtco.de