Covid-19 و کارگران مهاجر: برنامه ریزی بازگشت و ادغام مجدد اجباری عودت

کارگران مهاجر در دوبی. عکس: AFP

Jul 9 سال 2020 - در طول همه گیر مجبور به بازگشت مهاجران تبدیل شده است به یک مسئله عمده نگرانی برای تقویت بدن و جهانی جامعه مدنی درگیر در مسائل مهاجرت. سازمان ملل متحد شبکه در مهاجرت (UNNM) به خواست متحده "را به حالت تعلیق مجبور بازده در طول همه گیر به منظور حفاظت از سلامت مهاجران و جوامع و رعایت حقوق بشر در تمام مهاجران بدون در نظر گرفتن وضعیت". UNNM خواستار توقف خودسرانه اخراج و تصریح کرد که خود را "حمایت باید به صورت جداگانه مورد ارزیابی و حکومت قانون و دادرسی باید رعایت شود". یادآوری این ایالات متحده است که این تعهدات خود تحت قوانین بین المللی "هرگز نمی تواند در انتظار قرار داده و حیاتی برای هر روش موفق برای مقابله با Covid-19 به نفع همه است".

در جدا کردن یادداشت به دولت از شش خلیج فارس ائتلافی از سازمان های جامعه مدنی و اتحادیه های کارگری از جمله عفو بین الملل و دیده بان حقوق بشر خواست این کشورها را به "خودداری از خودسرانه اخراج کارگران مهاجر... به عنوان وسیله ای برای مهار Covid-19". نزدیک به پنج پیشرو سازمان های جامعه مدنی از جمله مهاجر فروم در آسیا اشاره کرده اند که "بازگشت روش های انجام شده با عجله توسط کشورها از هر دو منبع و مقصد بدون هیچ گونه مناسب جبران ساز و... این یک نقض آشکار حقوق کارگری در مقیاس بزرگ".

ابراز نگرانی است که برخی از مقصد کشورهای در حال اعمال فشار بر کشورهای مبدا را به دومی اتباع بنگلادش جامعه مدنی برای مهاجران در یک یادداشت التماس دبیر کل سازمان ملل متحد "به درخواست تجدید نظر به کسانی که مقصد کشور (خلیج) را به خودداری از دنبال کردن چنین سیاستی در این برهه حساس".

قانونی وجود دارد و با اخلاق و مسائل اخلاقی با راه مجبور بازده هستند که دنبال حاشیه خلیج فارس. آن را نیز ذکر شده است که مجبور می گرداند می تواند به تشدید خطرات بهداشت عمومی برای همه است. با نامعقول نظام بهداشت عمومی تقریبا در تمام این کشورها باید کمی ظرفیت برای حفاظت از عودت و جوامع خود را از طریق تست خود انزوا و نهادی شده است.

در تمام احتمال رغم درخواست و دعا اکثر کشورهای مبدا (CoO) از کارگران مهاجر از جمله بنگلادش و نپال و هند و سریلانکا و فیلیپین را تجربه مقیاس بزرگ بازگشت خود را به نیروی کار مهاجر پس از پرواز از سر گرفت. لذا ضروری تبدیل شده که نگرانی مقامات این CoO از جمله بنگلادش و توسعه استراتژی به شایستگی مذاکره بازگشت با کشورهای مقصد (CoD). یک ابتکار جمعی از CoO شاید تحت نظارت این کلمبو فرایند است که به احتمال زیاد به عملکرد بهتر نتایج از مذاکرات دو جانبه. منشاء کشورها نیز نیاز به قاب استقرار مجدد سیاست های اجباری مهاجران. مستند عودت یکی از اولین وظایف در چنین روند.

عنصر اصلی در هر بازگشت مذاکره بین CoO و CoD باید حفظ حقوق و کرامت کارگران مهاجر. همه کسانی که نگران بازگشت (کار سلامت, مقامات اداره مهاجرت) باید تضمین و بررسی کنید که هیچ کارگر اخراج بدون دریافت جبران خسارت در انتظار دستمزد و سایر حق تست و درمان Covid-19, هویت, مقالات و سایر اسناد و مدارک. اگر ترخیص کالا از غرامت برجسته ممکن است با توجه به شرایط حاکم CoD باید متعهد به تضمین این که کارفرمایان را حل و فصل همه برجسته ادعا می کند به عنوان به زودی به عنوان وضعیت مجوز. به عنوان خط مقدم ذینفعان ماموریت CoO خاص تعهدات برای اطمینان از انطباق از کار و استانداردهای بین المللی نگران CoD.

در حالی که مذاکره بازگشت, بنگلادش باید اصرار دارند که CoD اعلام عفو برای کسانی که در وضعیت پناهندگی و اجازه می دهد برنامه های کاربردی برای تمدید روادید برای کارگران که نمی تواند درخواست در زمان با توجه به Covid-19 به منظور تسهیل بازگشت آنها به خانه کشور است. موارد کارگرانی که مجبور شدند در وضعیت مستند نشده (توسط خود Kafeels و یا دلایل دیگر) باید بررسی شود و نگران کارگران ارائه می شود به دلیل جبران قبل از آنها عودت.

بنگلادش باید اطمینان حاصل شود که تمام کارگران مهاجر آزمایش Covid-19 رایگان, صرف نظر از علائم قابل مشاهده قبل از خروج یا ورود (به عنوان شده است مذاکره با سریلانکا). تنها کسانی که کارگران باید مجاز به بازگشت به که تست منفی است. CoD باید اطمینان حاصل شود که کارگران مهاجر دسترسی به امکانات قرنطینه در طول دوره که در آن نتایج آزمون تحت فرآیند. به علت مراقبت باید انجام شود به طوری که کارگران باقی می ماند حفاظت شده و در معرض ممکن است عفونت یا انتقال در برگزاری چنین مناطق.

موارد بازداشت مهاجران باید رسیدگی مورد به مورد و بر اساس با سعی و کوشش به دلیل بنگلادش ماموریت ها و کار گروه مربوطه CoD. خود را نامنظم وضعیت نباید در راه دسترسی به آزمایش و درمان Covid-19 قبل خود بازگشت.

بنگلادش ماموریت باید با ایجاد یک مکانیسم برای ثبت نام بازگشت مهاجران. در میان چیزهای دیگر آن را باید در ثبت اطلاعات شخصی کارگر نام و آدرس کارفرما و نوع کار سطح مهارت و برجسته ادعای دستمزد و پایان خدمت و یا مزایای دیگر (در صورت وجود). در حالت ایده آل اگر برجسته وجود دارد ادعا می کند یا حل اختلافات کارگری است که کارگران درگیر در این ماموریت ممکن است امن یک وکالتنامه از کارگر به طوری که آن می تواند به دنبال ماموریت های او در شرایطی در آینده است.

در حالی که حمل و نقل کارگران بنگلادش باید اصرار دارند که هر دو نگران کارفرما یا دولت باید به تحمل هزینه های مسافرت هوایی. در هیچ نمونه باید مجبور اخراجی توان ملزم به پرداخت خود را برای پرواز بازگشت. هر دو طرف برای اطمینان از انطباق دقیق از سوی سازمان بهداشت جهانی دستورالعمل های مربوط به سفر هوایی از جمله صندلی تخصیص دست زدن به موارد مشکوک را در طول پرواز و کاهش قرار گرفتن در معرض و محدود کردن انتقال در دسترس بودن و استفاده از تجهیزات حفاظت شخصی و هوا سیستم چرخش.

به محض ورود در بنگلادش همه بازگشت کارگران مهاجر باید موظف به انجام Covid-19 تست به عنوان تست های انجام شده قبل از خروج ممکن است نادرست ارائه نتایج (یک عمل است که فیلیپین را معرفی کرده است). مناسب پیام ها با هدف قرار دادن عودت و اعضای خانواده خود را باید توسعه یافته به طوری که آنها پایبند به اجباری 14 روز خانه قرنطینه. ردیابی و پیگیری مکانیسم باید در محل به طوری که دولت می تواند نظارت اگر عودت پایبند به صفحه اصلی قوانین قرنطینه. مناسب نهادی امکانات قرنطینه باید تاسیس شود برای کسانی که نشان می دهد علائم عفونت زمانی که آنها می رسند. کسانی که قرار داده شده از جمله امکانات باید با ارائه غذا و آب و سرپناه مناسب از جمله ترتیبات خواب و لباس برای حفاظت از چمدان و دیگر اموال و مناسب درمان های پزشکی. آنها باید این فرصت را به تماس با خانواده خود و تحت درمان با احترام و حفظ کرامت و حقوق بشر و آزادی های اساسی و به حداقل رساندن هر گونه ناراحتی یا پریشانی.

موثر ادغام مجدد سیاست مستلزم آن است که دولت توسعه یک سیاست جامع است که آدرس stigmatisation از عودت به عنوان حامل ویروس از طریق انتشار مناسب اجتماعی پیام. آن را نیز باید شامل توسعه یک پایگاه داده از مهاجرین بازگشته کارگران با اطلاعات شخصی خود را در پروفایل مهارت های زبان و شایستگی به طوری که آن می تواند مرتبط با کارفرمایان بالقوه هر دو در خانه و خارج از کشور; ایجاد فرصت برای دوباره skilling از مهاجران متناسب با پتانسیل خواسته های هر دو در داخل کشور و خارج; تشویق بانک ها و دیگر موسسات مالی به گسترش وام برای مهاجرین بازگشته مهاجران در کم بهره و ارائه آنها را با سواد مالی و اساسی کتاب نگهداری و کمک به ایجاد مکانیزم به بازار محصولات خود را.

استقرار مجدد سیاست نیز باید مقررات برای حمایت اجتماعی از کارگران مهاجر و اعضای خانواده های آنها که به شدت تحت تاثیر این بیماری همه گیر طراحی بر سهم دولت در بیمه, برنامه و دستمزد بگیران' صندوق رفاه. نیازهای ویژه زنان مهاجرین بازگشته مهاجران نیز باید دریافت توجه. نیازی به گفتن نیست, نخست ذینفعان مهاجران و جامعه مدنی باید درگیر را از شروع فرآیند نمودار یک ادغام مجدد سیاست.

با وجود تعداد زیادی از نیت خوب و مجموعهای از سیاستها و قوانین و نهادهای کارگران مهاجر از بنگلادش تا حد زیادی محافظت نشده باقی مانده و محروم. Covid-19 ارائه یک فرصت برای اصلاح وضعیت. برنامه ریزی جامع بازگشت و ادغام مجدد استراتژی برای کارگران مهاجر را می توان آغاز رستگاری است.

C R ابرار است علمی. او هماهنگ کننده پناهنده و مهاجر حرکات تحقیقات واحد (RMMRU). او اذعان بینش به دست آمده از "بین خطر و همه گیر: وزارت امور خارجه سیاست سند 3" و مذاکرات از RMMRU eSymposium "کارگران مهاجر از آسیای جنوبی: تجربیات از بازگشت, بازگشت به وطن و تبعید" در ژوئن 24.

این داستان در اصل منتشر شده توسط The Daily Star, بنگلادش