چرا با قرار دادن افراد در گروه های در معرض خطر بر اساس می رود در برابر فراگیر

شاتر

به عنوان کارفرمایان آماده شدن برای بازگشت به کار بسیاری از آنها با توجه به گروه های خاصی از کارکنان خود را بر اساس عوامل خطر. اما ما تقویت روایات, آسیب پذیری و خطر ما را شامل حقوقی واجد شرایط می پرسد آنجلا ماتیوز?

اجتماعی نظریه پردازان دانشگاهیان و افراد معلول را از گروه های طولانی مبارزه جنگ برای متوقف کردن زبان 'آسیب پذیری' و 'خطر' خزنده به کسب و کار و سیاست های دولت در ساخت سازه ها به خصوص در میان افراد معلول و شرایط بهداشتی. این احساس در حالی که به عنوان هر چند این موفق شده بود.

اما یک بیماری همه گیر آمار و ناگهان ما آماده بودند برای تغییر نام گروه از مردم به عنوان "آسیب پذیر". به نظر می رسد که کاملا یک لیست: "بسیار بالینی آسیب پذیر" (که تمدید به روایات در مورد افراد معلول به طور کلی); افرادی که سیاه, اسیایی, و یا از یک اقلیت قومی; افراد مسن به خصوص مردم بیش از هفتاد ،

از آن شده است شگفت آور به دیدن 'U turn' ساخته شده در سراسر HR بخش است که تنها مدتی کوتاه پیش بود ترویج تنوع استراتژی برای اطمینان از این گروه ها را با ارزش ما به جای نیروی کار استراتژی است. در حال حاضر ما دیگر مردم را به عنوان افراد, اما به جای آن به عنوان "گروه های در معرض خطر'.

خطرات ناشی از در معرض خطر'

این تولید یک مشکل به عنوان تماس با ما خدمات مشاوره نشان می دهد. به عنوان به زودی به عنوان ما می شنویم "آسیب پذیر" ما از شنیدن "خطر"; و ما را دیده اند کارفرمایان شروع به 'دنبال' کارکنان که ممکن است سقوط به دسته 'خطر'.

ما حتی شنیده ام که "کسانی که در این" آسیب پذیر "دسته بندی" خواسته خواهد شد به ماندن در خانه بیشتر از هر کس دیگری و در عین حال ما صدای کسانی که نمی توانند به طور معمول محیط کار ممکن است بیشتر مستعد ابتلا به رفع اشکالات.

کسب و کار از کار افتادگی فروم بسیار نگران مشاوره برای کارفرمایان است که نشان می دهد در معرض همه معلول کارگران, کارگران مسن تر و یا کارگران که سیاه, اسیایی, یا دیگر اقلیت های قومی و ارزیابی ریسک. این را ترک کرده است بسیاری از کارکنان احساس آزار به عنوان اینکه خود کارفرما آنها را می بیند به عنوان یک "خطر".

دولت را روایت نمی کرد. به عنوان مثال نشریه "بسیار بالینی آسیب پذیر" list – مدعی اصطلاحات را در خود دارد – به نظر می رسد به درک خطر به عنوان چیزی ایجاد شده تنها از یک سلامت فیزیولوژیکی چشم انداز.

در واقع این تغییر ناگهانی در کسب و کار روش ها و عدم درک اطراف ناتوانی (مانند چقدر دشوار است برای کسی که کور است به چوب به دو متر حکومت در یک سوپر مارکت) قرار داده است که بیشتر افراد معلول در معرض خطر سوء استفاده و قادر به دسترسی به مواد غذایی و نه قادر به دسترسی به درمان است. بیایید همچنین به یاد داشته باشید که افرادی که در لیست هستند شناسایی شده توسط یک موجود تشخیص; بسیاری از کسانی که قبل از تشخیص یا باید خود را به حال درمان به تعویق افتاد با توجه به Covid-19 نیز در معرض خطر اما وضعیت خود است, نه گرفته شده توسط دولت هدایت.

آنچه باید کارفرمایان را به جای ؟

وجود دارد به نظر می رسد دو شاخص کلیدی از فراگیر تعهد کارکنان است که ما فراموش کرده اند که در حمایت از 'خطر' روایت: با تمرکز بر یک فرد و نه یک گروه و ارتباطات دلسوز.

محل ورود رهبران گزارش شدیدا افزایش سطح اضطراب از کارکنان. کارکنان مشتری و مشتری رو نقش بدیهی است که نگران ابتلا به عفونت از مردم آنها ارتباط برقرار کردن با.

دولت نیز تولید یک روایت و راهنمایی در مورد چه باید بکنید و چه نکنید. اطلاعات و احساسات هستند که از همه جا, پس از آن هیچ جای تعجب و سوال به ما مشاوره خدمات کوتاه به یک ساده "من فقط نیاز به دانستن آنچه که من نیاز به انجام".

برخی از گیرنده ها رفته اند تا آنجا که به می گویند که دولت را ارشاد و همچنین مشاوره در خطر ارزیابی می کنند به طور بالقوه به معنای نقض خود را عدالت و گنجاندن سیاست.

به طور کلی سه جانبه رویکرد شده است موثر ترین برای حقوقی واجد شرایط:

• اولا تعهد سازمانی در سطح ارزیابی ریسک که به نظر می رسد در چگونه مجهز ساخته شده است و محیط فیزیکی است که اجازه می دهد تا به عنوان امن به عنوان امکان پذیر است.
• دوم برقراری ارتباط به نیروی کار چه اقداماتی شده اند در محل قرار داده و که این امر می تواند مفید به دانستن اگر کسی شرایط و یا در یک وضعیت که خود را مدیر نمی داند در مورد آن می تواند تاثیر خود را امن بازگشت به کار. کارفرمایان اغلب پیدا کردن آن مفید را شامل است که کارمندان تحت فشار بودن برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات شخصی اما این سازمان تنها می تواند کار با اطلاعات آنها و به اشتراک گذاری این اطلاعات کمک خواهد کرد که آنها را ارائه به عنوان یک محیط امن به عنوان امکان پذیر است.
• در نهایت با کسانی که به جلو آمده به عنوان یک نتیجه از این ارتباط بحث در مورد 'بازگشت امن به محل کار طرح' (یا 'ارزیابی ریسک') که با این نسخهها کار برای هر دو کارمند و کارفرما.

در نهایت ترغیب کارکنان برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات اگر آنها سقوط به یک "خطر" و یا نامگذاری محافظت گروه به عنوان یک خطر به طور منظم نشان میدهد سودمند و موثر در سازمان های ما با کار است.

نه هر کسی که غیر فعال است بزرگتر و یا از یک سیاه آسیایی یا اقلیت های قومی را بیشتر مستعد ابتلا به انقباض Covid-19. علاوه بر این زبان از "خطر" است اثر " othering مردم و گروه های دور از یکدیگر – که بسیار محل کار رفتارها که ما فراگیر فرهنگ استراتژی طراحی شده اند به مهر ،

تنوع و شمول فرصت های پرسنل امروز

فهرست تنوع بیشتر و ورود به شغل