پیدا کردن پول برای بهداشت عمومی و سبز و بهبود اقتصادی & SDGs

جان گرت, کاترین توبین و Chilufya Chileshe اعضای WaterAid تیم سیاست از بریتانیا و ایالات متحده و آفریقای جنوبی دفاتر.

یک کارگر بهداشت در Kasubi بازار مواد غذایی, اندازه گیری درجه حرارت از مردم دسترسی به بازار است. پس از شستن دست با آب و صابون همه نمایش به بررسی درجه حرارت و انزوا چادر خود را کنار بگذارند برای مدیریت مشکوک coronavirus موارد Kasubi مواد غذایی بازار شهر کامپالا اوگاندا. Covid-19 پاسخ. مارس سال 2020 است. اعتبار: WaterAid / جیمز Kiyimba

لندن, مارس 12 سال 2020 (IPS) - این بیماری همه گیر کوروناویروس تأکید عمیق شکنندگی و ناپایداری جهان امروز است. آن را در معرض مزمن استفاده شده در سلامت انسان و رفاه و عواقب بی امان برداری از تنوع زیستی و محیط زیست طبیعی.

با وجود این تعهد توسط 193 دولت در اتخاذ تاریخی در دستور کار 2030 برای توسعه پایدار COVID-19 و تسریع بحران آب و تهدید به تضعیف پیشرفت و افزایش فقر جهانی سطوح برای اولین بار در دهه. رهبری جهانی دولتی و شرکت های بزرگ—یافت شده است به طور جدی مایل.

حداقل نیمی از جمعیت جهان را ندارند و دسترسی آنان به خدمات بهداشتی و درمانی. سه میلیارد نفر فاقد پایه شستن دست ها و امکانات بیش از یک میلیارد نفر زندگی می کنند در متراکم زاغه شرایط و بنابراین قادر به تمرین فیزیکی فاصله و 40 درصد از امکانات بهداشتی در سطح جهانی و عدم بهداشت دست در نقطه از مراقبت (WHO/UNICEF JMP 2019).

ویروس و در نتیجه مستندات تهدید معیشت از 1.6 میلیارد کارگران و چند ماه پیش 11,000 دانشمندان اعلام شده به وضوح و بدون ابهام است که سیاره زمین در برابر یک آب و هوا اضطراری است. این ترکیب اجتماعی و اقتصادی و بحران های محیطی نشان می دهد نیاز به پیشرفت واقعی در اهداف توسعه پایدار (SDGs) و الهام بخش جدید اقدام جمعی به سمت یک مطلب فقط عادلانه و پایدار جهانی سفارش.

مرکزی به این موضوع است که سرمایه گذاری. در عین حال حتی قبل از به طور گسترده ای برقرار مستندات و در نتیجه رکود اقتصادی و تامین مالی برای رسیدن به SDGs شد محزون می خوانی کافی نیست.

WaterAid تحقیقات در تامین مالی جهانی دسترسی به آب سالم و بهداشت در نیجریه, اتیوپی و پاکستان (SDG 6 اهداف 1 و 2) نشان می دهد کمبود چندین بار است که از سطح فعلی تامین مالی است.

مطالعات دیگر نشان می دهد که این مشترک در سراسر دیگر SDGs با سازمان ملل متحد توسعه پایدار راه حل های شبکه شناسایی US$400 میلیارد دلار بودجه سالانه فاصله برای ارائه SDGs کم درآمد کشورهای در حال توسعه (LIDCs).

هیچ کشور یا فردی می تواند حل و فصل این مسائل در انزوا. ملی تلاش LIDCs بسیج افزایش منابع داخلی برای مقابله با این بیماری همه گیر و سرمایه گذاری در SDGs باید حمایت جهانی هماهنگ و جامع پاسخ به مراتب بیش از این پشتیبانی ارائه شده به تاریخ.

هفته گذشته دبیر کل سازمان ملل متحد راه اندازی یک چارچوب تمرکز بر کاهش عواقب اجتماعی و اقتصادی از این بیماری همه گیر از طریق یک "انسان محور و نوآورانه و هماهنگ بسته محرک رسیدن به درصد دو رقمی نقاط جهان تولید ناخالص داخلی".

این است که بسیار خوش آمدید اما مهمتر از آن باید ساخته شود عادلانه و مقرون به صرفه و پایدار پایه—به جای یک کوه بدهی های جدید و پس از آن ریاضت است که به دنبال بحران مالی 2008.

تامین مالی این بی سابقه جهانی محرک نیاز به یک بسته جامع از اساسی اصلاحات—طولانی حمایت جامعه مدنی و جنبش برای عدالت اقتصادی—شامل بدهی مالیات کمک های بین المللی ذخایر و یارانه.

این تحول ساختاری باید به فوریت هر دو نهاد به عنوان بخشی از فوری پاسخ به COVID-19 و به عنوان دائمی تاییدیه و پادمان های بین المللی اقتصادی و سیستم مالی است.

بدهی از صندوق بین المللی پول و بانک جهانی و G20 یک شروع مثبت, ارائه موقت مالی فضایی از جمله برای هزینه های عمومی deprioritised در خرد کردن بدهی تعهدات.

اما به عنوان جشن بدهی کمپین آکسفام مسیحی کمک و دیگران حمایت گسترده لغو بی قید و شرط از عمومی و خصوصی بدهی چیزی است که واقعا مورد نیاز, نظارت مستقل بدهی تمرین ساز تحت نظارت سازمان ملل متحد.

زامبیا را به ما 1.5 میلیارد دلار بدهی خارجی ارائه خدمات مورد نیاز در سال 2020—در حال حاضر فقط تا حدی کاهش داد—در مقایسه با بودجه برای سلامت US$215 میلیون و برای آب و بهداشت US$91 میلیون (2019).

لغو بدهی فقط یک نمونه از تحول مورد نیاز در روابط مالی بین کشورهای با درآمد بالا و LIDCs برای فعال کردن دولتها به آدرس COVID-19 به طور موثر هدف عمومی کالاها و خدمات و تحقق حقوق بشر (از جمله حق توسعه) برای همه به ویژه فقیرترین و آسیب پذیرترین و رسیدن به SDGs.

جهانی سازه های مالیات نیز نیاز به گسترده تعمیرات اساسی. رهبران کلیسا در انگلستان به تازگی مشخص شده که چگونه US$8 تریلیون نشسته در ساحل پناهگاه های مالیاتی با کشورهای در حال توسعه و محروم از بالا به US$400 میلیارد دلار در هر سال در اجتناب از مالیات و فرار کند.

در ورید مشابه صندوق بین المللی پول است که قبلا نشان داده است که تقریبا 40 درصد از سرمایه گذاری مستقیم خارجی کاملا مصنوعی: آن شامل سرمایه گذاری مالی از طریق عبور خالی شرکت های بزرگ پوسته با فعالیت های واقعی. پایان دادن به این شیوه و حصول اطمینان از نظارت دموکراتیک شرکت سود بسیار مهم است برای اطمینان حاصل شود که دولت ها – و مردم – بهره مندی از درآمد به دست آورده در کشور خود.

بیشتر تدریجی یارانه های سوخت های فسیلی و اجرای مالیات کربن می تواند در پایان هر دو انگیزه است که تعمیق آب و هوا در اورژانس و انتشار منابع مالی جدید برای توسعه پایدار. به عنوان صندوق بین المللی پول به تازگی به رسمیت شناخته شده این است که به ویژه مهم در ناشی فوری جزر و مد از COVID-19 و سبز بهبود اقتصادی. این سازمان را به خوبی انجام دهید به گزارش این مسائل هسته ای و اجباری بخشی از آن مقاله IV نظارت است.

در حالی که صندوق بین المللی پول گرفته شده برخی از مراحل برای آزاد کردن نقدینگی برای سلامت و محرک هزینه به آدرس COVID-19 سازمان ملل متحد دبیر کل UNCTAD و دیگران را به نام جدید تخصیص حقوق نقشه کشی ویژه به تقویت کشورهای در حال توسعه ذخایر ارز خارجی تحریک اقتصاد و انتشار بودجه برای هزینه های بهداشتی و خدمات عمومی است.

بسیج کامل قدرت مالی از صندوق بین المللی پول در حمایت از آن کشورهای عضو در یک ابتکار عمل است که مقرون به صرفه برای LIDCs—خواهد بود خوش آمدید تکرار از اقدامات انجام شده در سال 2009. این امر نیز نشان دهنده بازگشت به اولیه پس از جنگ دید از برتون وودز موسسات به عنوان ابزار چند جانبه پاسخ به بحران و عقب ماندگی.

در پشت سر هم یک widescale اجرای رسمی کمک های توسعه (ODA) تعهدات – جلسه و بیش از دیرینه هدف از 0.7 درصد از GNI – مورد نیاز است. یک تعداد انگشت شماری از کشورها انجام این تعهد: در حال حاضر زمان برای دیگر کشورهای با درآمد بالا به آنها ملحق—رفتن بالا 0.7% در یک "مسابقه بالا".

COVID-19 در معرض شکنندگی و حتی از قدرتمند ترین کشورها و شرکت ها: عنوان سابق انگلستان PM گوردون براون اشاره, امروز در جهان به هم پیوسته آنها را تنها به عنوان قوی به عنوان ضعیف ترین حلقه در زنجیره.

اما این آمار برای کشورهای کمک کننده' اقتصاد باید استفاده نمی شود به عنوان بهانه ای برای شانه خالی کردن مسئولیت جهانی و یا به نوبه خود به دور از multilateralism: مانند آب و هوا بحران COVID-19 نشان می دهد که حتی زمانی که فوری اثرات موضعی که پیامدهای جهانی هستند. اتحادیه اروپا و دیگران راه اندازی یک ابتکار مهم در حمایت و پشتیبانی از این که COVID پاسخ.

آن را تنها می تواند اولین قدم با این حال: €7.4 میلیارد مانند US$2 میلیارد دلار به دنبال برنامه جهانی غذا به آدرس حاد گرسنگی اثرات است که در تضاد کامل تریلیون یافت شده برای نجات ملی طرح توسط سازمان همکاری اقتصادی و توسعه اقتصاد است.

فقط عمده هجوم بودجه–نظارت از طریق اصول شفافیت و پاسخگویی و مشارکت جامعه مدنی–می توانید با فعال کردن هماهنگ عمل سیاسی و تقویت سیستم مورد نیاز برای پایان دادن به این بیماری همه گیر ارائه پاریس مورد آب و هوا و رسیدن به جهانی وعده SDGs.

سرمایه گذاری خصوصی نقش کلیدی را بازی اما در حال حاضر سرمایه گذاری و اعطای وام گیری هستند و نه به اندازه کافی هم تراز با محیط زیست اجتماعی و حکومت (ESG) استاندارد و قیمت برای LIDCs همچنان یک نگرانی عمده است. بیش از یک سال پیش ما به نام جدید مالیه عمومی هدف برای کشورهای با درآمد بالا برای اطمینان از آب و هوا تعهدات مالی بودند واقعا اضافی به پنجاه سال از وعده کمک.

این برنامه جهانی برای بازسازی و توسعه پایدار است که در حال حاضر با فشار دادن بیشتر از همیشه فعال دولت برای تامین مالی خود را اولویت های توسعه و دستیابی به توسعه پایدار موافقت نامه از جمله دسترسی جهانی به آب و بهداشت و انتقال به صفر کربن اقتصاد جهانی است.

دانشمندان تخمین می زنند ما ده سال برای بازگرداندن جهان به یک مسیر پایدار و جلوگیری از تشدید فاجعه بار اثرات تغییر آب و هوا. پرداختن به سلامت اقتصادی و اثرات COVID-19 در حالی که چرخش به سمت عدالت آب و هوا خواهد نیاز به هیچ کمتر از یک دگرگونی کامل از زمان سیستم مالی و اقتصاد جهانی است.

تقریبا هشتاد سال پیش در طول جنگ جهانی دوم انگلیسی اکونومیست ویلیام بوریج ارائه معنوی بنیاد ملی انگلستان خدمات سلامت که در حال حاضر به شکل ستون فقرات به پاسخ این کشور به این بیماری همه گیر. در راه اندازی منی خود را گزارش کرد و گفت که "انقلابی در تاریخ جهان است در یک زمان برای انقلاب نه برای وصله". ما را به توجه به کلمات خود را امروز.